«Ապրիլի առաջին 2 շաբաթները ավելի ծանր կլինեն՝ մեր արդեն ապրածի համեմատ»՝ մարտի 28-ին հայտարարել է Ֆրանսիայի վարչապետ Էդուար Ֆիլիպը: Մամլո ասուլիսի ժամանակ նա պատմել է կորոնավիրուսի դեմ պայքարի միջոցառումների մասին: Նա հայտարարեց, որ իշխանությունները համաճարակից գլուխ հանում են, բայց ակնթարթային արդյունքների պետք չէ սպասել:

Դեռ կիրակի երեկոյան Շվեդիայի վարչապետը հեռուստաուղերձով դիմեց ժողովրդին: Վերջին 40 տարում դա երրորդ դեպքն էր և տևեց 5 րոպե: Ստեֆան Լյովենը հայրենակիցներին ասաց, որ 21 կյանք խլած կորոնավիրուսի համաճարակը նոր միայն սկսվում է և զգուշացրեց, որ առօրյայի վրա ազդեցութուն ունեցող որոշումները կարող են ընդունվել առաջիկայում՝ առանց նախապես զգուշացնելու:

Ռիո դե Ժանեյրոյի լեգենդար «Մարականա» մարզադաշտը կօգտագործվի որպես հոսպիտալ` կորոնավիրուսով հիվանդների համար՝ գրել է Ալ-Զազիրան: Բացի «Մարականա»-ից, Բրազիլիայի ֆուտբոլի առաջնությանը մասնակցող ակումբների մեծամասնությունը իրենց մարզադաշտերը տրամադրել են նույն նպատակով:

Գերմանիայում համաճարակի զարգացման ամենօրյա վիճակագրության ընթերցումը հասարակական առողջապահության մասնագետների հետաքրքրությունն է հարուցում: Ինչու՞ Հռենոսից այն կողմ այդքան ցածր է հիվանդների մահացության մակարդակը:

Երբ կառավարության ղեկավարը վատ աշխատանքը փորձում է քողարկել պոպուլիստական հայտարարություններով, ստացվում է այն, ինչը մշտապես անում է Նիկոլ Փաշինյանը։

Իտալացի օպերային երգիչ Պլասիդո Դոմինգոն հայտարարել է, որ ընտանիքի հետ մեկուսանում է, երբ հաստատվել է կորոնավիրուսով վարակվածությունը: Դոմինգոն ֆեյսբուքում գրել է. «Իմ բարոյական պարտքն եմ համարում հայտարարել, որ կորոնավիրուս Covid-19-ը ունեմ»:

Ե­րեկ Աժ-ն վա­վե­րաց­րեց մի օ­րենք, ո­րով պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան են են­թարկ­վե­լու այն ան­ձինք, ո­րոնք կխախ­տեն մե­կու­սաց­ման և ինք­նա­մե­կու­սաց­ման պա­հանջ­նե­րը։ Պա­տի­ժը բա­վա­կան խիստ է՝ ընդ­հուպ 5 տար­վա ա­զա­տազր­կում։ Ի­րա­վա­բան­նե­րը միան­շա­նակ չեն գնա­հա­տում այս օ­րեն­քը և դրա­նում խն­դիր­ներ են տես­նում։ ԱԺ նախ­կին պատ­գա­մա­վոր, ի­րա­վա­բան Է­ԼԻ­ՆԱՐ ՎԱՐ­ԴԱ­ՆՅԱ­ՆԻՆ ան­հան­գս­տաց­նում է օ­րեն­քում առ­կա ա­նո­րո­շու­թյու­նը։

80-ա­կան­նե­րին դեռևս այլ երկ­րում, այլ ար­ժե­հա­մա­կար­գի պայ­ման­նե­րում էինք ապ­րում, երբ դեռ «Մար­դը մար­դուն գայլ է» բա­նաձևու­մը որ­պես գր­քա­յին բնու­թագ­րում էր ըն­կալ­վում, երբ ան­հա­տի բա­րո­յա­կան կեր­պա­րի վե­հու­թյունն ըն­դգ­ծող հաս­կա­ցու­թյուն­նե­րը կյան­քի հետ­նա­մուտք մղ­ված գա­ղա­փար­ներ չէին, երբ մե­ծին հար­գելն ա­ռա­քի­նու­թյան, դաս­տիա­րա­կու­թյան, կրթ­վա­ծու­թյան չա­փա­նիշ էր, ե­րե­խա­նե­րի նկատ­մամբ հո­գա­տա­րու­թյու­նը՝ կյան­քի նորմ։

Այս մա­սին, նախ, վկա­յում է իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի, մաս­նա­վո­րա­պես վար­չա­պե­տ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի և ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րար Ար­սեն Թո­րո­սյա­նի հան­ցա­վոր ան­գոր­ծու­թյու­նը, որն ար­տա­հայտ­վեց նոր կո­րո­նա­վի­րու­սով (COVID-19) վա­րակ­վա­ծու­թյան դեպ­քե­րի ա­ռա­վել մեծ քա­նա­կով հայտ­նի պե­տու­թյուն­նե­րից օ­տա­րերկ­րա­ցի­նե­րի մուտ­քը Հա­յաս­տան ժա­մա­նա­կին չար­գե­լե­լով, ինչ­պես նաև այդ եր­կր­նե­րից Հա­յաս­տան ե­կած ՀՀ քա­ղա­քա­ցի­նե­րին չկա­րան­տի­նաց­նե­լով:

Իսկ ին­չու՞ է Ի­րա­նի քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ընտ­րու­թյու­նը հենց այդ­պի­սին։ Պա­տաս­խա­նը պարզ է. ԱՄՆ-ի և Իս­րա­յե­լի, նրանց բա­ցա­հայտ ու գաղտ­նի լոբ­բիստ­նե­րի, Դո­նալդ Թրամ­փի և նրա հրեա փե­սա Ջա­րեդ Քուշ­նե­րի, Իս­րա­յե­լի քա­ղա­քա­կան վեր­նա­խա­վի կող­մից Ի­րա­նը ճնշ­ման ու սար­սա­փի են­թար­կե­լու տխ­մար «մար­տա­վա­րու­թյու­նը», որն «ամ­րապ­նդ­վեց» գե­նե­րալ Սո­լեյ­մա­նիի ա­հա­բեկ­չա­կան սպա­նու­թյամբ, հան­գեց­րեց նրան, որ Ի­րա­նում նույ­նիսկ ա­մե­նա­ցածր մա­կար­դա­կում գտն­վող­նե­րը և նախ­կի­նում ինչ-որ կաս­կած­ներ ու­նե­ցող­նե­րը հաս­կա­ցան, որ, ցա­վոք, ճիշտ են Ի­րա­նի զին­վո­րա­կան­նե­րը և քա­ղա­քա­կան ղե­կա­վա­րու­թյու­նը, թե՝ ԱՄՆ-ը և Իս­րա­յելն Ի­րա­նի ժո­ղովր­դի թշ­նա­մի­ներն են։ Ի­րեն լուրջ վեր­լու­ծա­բան հա­մա­րող որևէ մե­կը այլ բան չէր կա­րող սպա­սել։